ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – Ο ΓΙΩΡΓΗ – ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ) – Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΑΣ (ΠΑΠΠΑ – ΧΑΡΜΟΥΛΑΣ) ΚΑΙ Ο «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ» Εργασία : ΠΙΠΗ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, komianos’s wordpres’s.com

ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – Ο ΓΙΩΡΓΗ –  ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ) – Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΑΣ (ΠΑΠΠΑ – ΧΑΡΜΟΥΛΑΣ) ΚΑΙ Ο «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ» Εργασία : ΠΙΠΗ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, komianos’s wordpres’s.com

ΓΙΩΡΓΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΑΙΟΙ) Η (ΜΠΕΡΝΑΚΑΙΟΙ) ΣΤΗ ΜΕΣΗ Ο ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΝ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ. Φωτογραφικό αρχείο ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

 

Ο Γιώργης Καράμπελας και ο Γιάννης Καράμπελας γνωστοί σαν (Μπερνακαίοι) ή (Κατσουλογιανναίοι)…Ο πρώτος πατέρας της γυναίκας μου Αγγελικής, ο δεύτερος Πνευματικός της Πατέρας. Γεννήθηκαν στο Κάτω Κοπανάκι της ορεινής τριφυλίας. Το παρανόμι Μπερνακαίοι το απέκτησαν από τον Βαρυμποπαίο πατέρα τους Δημήτρη Καράμπελα (Μπερνακάκη). Από μικρά παιδιά έμειναν ορφανά και τα μεγάλωσε οι μητέρα τους Ασήμω, με χίλια βάσανα και στερήσεις, κόρη του Γιάννη Δούμουρα (Κατσουλόγιανη) από το χωριό Δραγουμάνου της Ανδρίτσαινας, άριστο τεχνίτη μπαλωματή που γνώριζε την τέχνη της κατασκευής τσαρουχιών από γουρουνόδερμα και κυρίως από ρόδες αυτοκινήτων όπως επίσης και ότι είχε σχέση με δερμάτινες κατασκευές, όπως ασκιά για κρασί, λάδι, τυρί, δισάκια κ.α. Εκείνη την εποχή της ξυπολησιάς αυτού του είδους τα παπούτσια ήταν λες και φόραγες… λουστρίνια. Από τον παππούλη τους απέκτησαν το παρατσούκλι Κατσουλογιανναίοι και με αυτό έγιναν γνωστοί στη περιοχή και ακόμα πιο πέρα. Από τα δύο αδέλφια και την μία αδελφή ο μεγαλύτερος ήταν ο Γιώργης. Στα πλαίσια, ανέκδοτες ιστορίες του τόπου μας. Καθισμένοι μπρός στην πυρογωνιά της μεγάλης σάλας, άρχισε να διηγήται  την παρακάτω ανέκδοτη ιστορία, η θεία και νονά της γυναίκας μου, Χριστίνα σύζυγος του Γιάννη Καράμπελα. Ο πεθερός σου ο Γιώργης, Σπύρο μου και ο θείος σου ο Γιάννης, ήταν άνθρωποι της εκκλησίας και πάντα με το Σταυρό στο χέρι προχωρούσαν στην ζωή. Κάθε Κυριακή πριν να ξεκινήσουν για την δουλειά στο παραδοσιακό ζωοπανήγυρο του Κοπανακίου, απαραιτήτως έπρεπε να εκκλησιασθούν στην αγαπημένη τους κεντρική εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Βαπτισθού, στην επάνω ρούγα του κάτω Κοπανακίου. Μου έλεγε ότι ο θείος Γιάννης – Κατσουλόγιαννης ήταν ένας καλός ψάλτης, ο Γιώργη – Κατσουλόγιαννης το πήγαιναι μουρμουριστά και διάβαζε τα «διαβαστά» όπως έλεγε. Μεταξύ των εκκλησιαζομένων ήταν και ο Παναγιώτης Ρήγας ή Παναγιώτης – Θύμιος, παππούλης του σημερινού βουλευτή Ρήγα. Επειδή ο πατέρας του είχε κάνει δωρεά στην εκκλησία το στασίδι, τιμής ένεκεν του είχε παραχωρηθεί το δικαίωμα της αποκλειστικής χρήσης. Όλοι οι κάτοικοι το εγνώριζαν και το σεβόντουσαν

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ- Από το οικογενειακό παραδοσιακό μουσείο

αυτό και κανένας δεν σκεπτόταν να κάτσει στο στασίδι του. Μόλις έμπαινε στην εκκλησία το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ρίξει το βλέμμα του στο προσωπικό του στασίδι, μπας και είναι πιασμένο. Κάποια Κυριακή εσυνέβει και το παρακάτω συμβάν. Κάποιος ξένος μπήκε να εκκλησιασθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου, βρήκε το στασίδι του Παναγιώτη – Θύμιου αδειανό και κάθισε… Ο πεθερός μου Γιώργη – Κατσουλόγιαννης ψηλά από το ψαλτήρι, είδε την κίνηση και η περιέργειά του κορυφώθηκε σαν είδε τον Παναγιώτη – Θύμιο να εμφανίζεται στην είσοδο της εκκλησίας και το βλέμμα του να καρφώνεται στον ξένο που του είχε πιάσει το στασίδι. Κάτι τέτοια περιστατικά, δεν  άφηνε να του ξεφύγουν, ήταν το αλάτι και το πιπέρι στις ανέκδοτες ιστορίες που έλεγε με τον δικό του ιδιόρυθμο τρόπο, κατά κοινή ομολογία, τις Κυριακές και σχόλες στα καφενεία του Κοπανακίου. Παππάς της Ενορίας ο παππα – Κωνσταντίνος Ρήγας ή (Παππά – Χαρμούλας). Δίπλα στο ψαλτήρι ο αδελφός του Γιάννης Καράμπελας, πάντοτε επιμελής και παρακολουθεί την Θεία Λειτουργία με προσοχή. Μετά το «πρόσχωμεν», ήρθε η σειρά του Γιώργη να πει τον «Απόστολο», από την περιέργιά του για να δει τι θα συμβεί, χάνει τον «Απόστολο»… » Που είμαστε ρε Γιάννη; » ρωτάει τον αδελφό του. » Ευτού κοιτάνε Γιώργη …» Του λέει ο Γιάννης. Μέσα στο Ιερό ο «Παππά – Χαρμούλας» αδημονεί να ακούσει τον «Απόστολο»… Μουγγαμάρα από το ψαλτήρι!!! «ΠΕΣ΄ΤΟ ΓΙΩΡΓΗ ΔΙΑΒΑΣΤΑ, ΠΕΣ΄ΤΟ!!! » Απορία ψάλτου, βήξ… Μέσα από το Ιερό τον ρωτάει ο Παππά – Χαρμούλας » ΤΟ΄ΧΑΣΕΣ ΡΕ ΖΟΝΤΟΒΟΛΟ; » Και ο Γιώργης… » ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΠΑΠΠΑ ΜΟΥ ;;; » Απάντηση, » ΝΑΙ ΡΕ ΒΟΔΙ!!! » Κόκκαλο ο Γιώργη – Καράμπελας και οι εκκλησιαζόμενοι!!!! 

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, Komianos.worpress.com – Ευπρόσδεκτες οποιεσδήποτε ανέκδοτες ιστορίες του χωριού και του τόπου μας