ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ
Γεννήθηκα στη πόλη του Ναυπλίου, πριν από 70 χρόνια το έτος 1945. Τον πατέρα μου τον έλεγαν Κωνσταντίνο Σπυρίδωνος Κομιανό από τον Σταυρό της Κερκυρας, την μητέρα μου Αγγελική Διαμαντή Γαλιλαίου από το Εξωχώριον Καρδαμύλης (Μάνη).
Από 22 ετών ταξιδεύω ως Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Μετά 21 χρόνια, τελείωσα την …Οδύσειά μου ως ναυτικός και έρριξα «άγκυρα» στο Κοπανάκι της ορεινής Τριφυλίας.
Παντρεύτηκα με την Αγγελική Καράμπελα του Γεωργίου ( Κατσουλόγιαννη ), Φαρμακοποιό και απεκτήσαμε δυο δίδυμα παιδιά, τον Κωνσταντίνο και την Κατερίνα-Χριστίνα.
Από τότε έγινα στεριανός και ασχολήθηκα με το Φαρμακείο της συζύγου μου, την Ζωγραφική, τα Ψηφιδωτά την Φωτογραφία και κυρίως με την οικογένιά μου. Σαν Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κοπανακίου επί 16ετία, ασχολήθηκα με τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας. Μέχρι που » κουρασμένος «… ή για να ακριβολογήσω «Απογοητευμένος» … παρέδωσα τα …υνία στην επόμενη γενιά.
Τώρα ασχολούμαι με το προσωπικό και ιδιωτικό μου παραδοσιακό Μουσείο. Στο υπόγειο του σπιτιού μου, όπου σε λίγο καιρό θα εκθέσω οικογενειακά κειμήλια καθώς και δωρεές φίλων κατοίκων του Κοπανακίου και των γύρω περιοχών, τους οποίους και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. θέλω δε να τους βεβαιώσω ότι τα κειμήλια τους θα συντηρηθούν και θα προβληθούν με τον πρέποντα σεβασμό. Δεκτή κάθε προσφορά και δωρεά παραδοσιακών κειμηλίων για τον εμπλουτισμό του παραδοσιακού μουσείου, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΘΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΦΑΜΕΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΡΦΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Επίσης μέσω του komianos.wordpress.com ασχολούμαι με την παράδοση του τόπου, την ιστορία του, τις ανεκδοτες ιστορίες των κατοίκων, πολιτιστικά δρώμενα και κοινωνικά, δοξασίες και πολιτισμό.
Στείλτε μου τα μηνύματά σας στο: karkom@otenet.gr
7 Σχόλια »
Σχολιάστε
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ
Γεννήθηκα στη πόλη του Ναυπλίου, πριν από 70 χρόνια το έτος 1945. Τον πατέρα μου τον έλεγαν Κωνσταντίνο Σπυρίδωνος Κομιανό από τον Σταυρό της Κερκυρας, την μητέρα μου Αγγελική Διαμαντή Γαλιλαίου από το Εξωχώριον Καρδαμύλης (Μάνη).
Από 22 ετών ταξιδεύω ως Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Μετά 21 χρόνια, τελείωσα την …Οδύσειά μου ως ναυτικός και έρριξα «άγκυρα» στο Κοπανάκι της ορεινής Τριφυλίας.
Παντρεύτηκα με την Αγγελική Καράμπελα του Γεωργίου ( Κατσουλόγιαννη ), Φαρμακοποιό και απεκτήσαμε δυο δίδυμα παιδιά, τον Κωνσταντίνο και την Κατερίνα-Χριστίνα.
Από τότε έγινα στεριανός και ασχολήθηκα με το Φαρμακείο της συζύγου μου, την Ζωγραφική, τα Ψηφιδωτά την Φωτογραφία και κυρίως με την οικογένιά μου. Σαν Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κοπανακίου επί 16ετία, ασχολήθηκα με τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας. Μέχρι που » κουρασμένος «… ή για να ακριβολογήσω «Απογοητευμένος» … παρέδωσα τα …υνία στην επόμενη γενιά.
Τώρα ασχολούμαι με το προσωπικό και ιδιωτικό μου παραδοσιακό Μουσείο. Στο υπόγειο του σπιτιού μου, όπου σε λίγο καιρό θα εκθέσω οικογενειακά κειμήλια καθώς και δωρεές φίλων κατοίκων του Κοπανακίου και των γύρω περιοχών, τους οποίους και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. θέλω δε να τους βεβαιώσω ότι τα κειμήλια τους θα συντηρηθούν και θα προβληθούν με τον πρέποντα σεβασμό. Δεκτή κάθε προσφορά και δωρεά παραδοσιακών κειμηλίων για τον εμπλουτισμό του παραδοσιακού μουσείου, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΘΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΦΑΜΕΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΡΦΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Επίσης μέσω του komianos.wordpress.com ασχολούμαι με την παράδοση του τόπου, την ιστορία του, τις ανεκδοτες ιστορίες των κατοίκων, πολιτιστικά δρώμενα και κοινωνικά, δοξασίες και πολιτισμό.
Στείλτε μου τα μηνύματά σας στο: karkom@otenet.gr
KOPANAKI NEWS- DORIO PRESS
ΣΧΟΛΙΑ
nefeli στο ΝΕΦΕΛΗ ΡΗΓΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΣΥΝ… kopanakinews στο ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ… kopanakinews στο ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ… IEK Open Mellon στο ΤΥΡΟΚΟΜΟΣ- ΤΥΡΟΠΟΙΟΣ- ΤΥΡΟΒΟΛΗ… 
Χρήστος Προκοπης στο ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ… nefeli στο ΟΣΟ ΠΙΟ «ΜΑΥΡΕΣ» ΟΙ ΜΠΑΝΑΝΕΣ Τ… george mitropoulos στο ΤΟΥΛΑ ΜΠΑΡΝΑΣΑ ΣΕ ΥΠΕΡΟΧΗ ΒΑΘΥ… Nefeli στο ΝΕΦΕΛΗ ΡΗΓΑ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΙΗΤΙΚ… Nefeli στο ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ… Nefeli στο ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ… Nefeli στο ΜΠΕΤΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ »… Nefeli στο ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤ… Nefeli στο ΝΕΦΕΛΗ ΡΗΓΑ ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΑΙΣΘΑΝ… Nefeli στο ΝΕΦΕΛΗ ΡΗΓΑ, ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ… nefeli riga στο ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΓΑΠΗΤΟ ΣΥ…
ε ορέ Πίπη, καλορίζικος, πάντα να έχεις την καλή τοπική είδηση,(τοπικά δρώμενα και όχι μόνο),πλαισιωμένη με τις
πάντα καλοτραβηγμένες φωτογραφίες σου. Και πάνω από όλα
υγεία και κουράγιο για κυνήγι της είδησης – ρεπορτάζ.
φιλικά
Μήτρος
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΗΤΡΟ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ…ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΟΥ…ΘΑ ΧΑΡΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΙΠΗΣ
O Σπύρος Κομιανός https://komianos.wordpress.com/ έγραψε στο άρθρο του γιά τον παππα-καλόγερο Θύμιο και γιά τον ανηψιό του τον παππα-Λάμπρο. Ο παπα-Λάμπρος ο Κακίσης (Θεοδωρόπουλος) ήταν ο παπούς μου. Το Θεοδωρόπουλος θα το συζητήσουμε αργότερα, διαβάστε τώρα την ιστορία:
https://komianos.wordpress.com/2011/02/12/%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83/
Σας στέλνω το γενεαλογικό μου δένδρο από τον παπού μου και μετά, τον παπα-Λάμπρο από τον Βαρυμπόπη και τώρα Μαναστήριον, χωριό έξω από την Κυπαρισσία και δίπλα στον Αετό και στο μοναστήρι της αγίας Σωτήρας.
Έτσι μου τα έλεγε κι’εμένα ο πατέρας μου, γιά το ποιοί ήταν οι συγγενείς μας. Επειδή όμως δεν έγραψα τίποτα και ήμουν και ο μικρότερος στην οικογένεια, τα πιό πολλά ή τα ξέχασα, ή τα θυμάμαι λάθος. Ψάχνω τώρα να βρώ τη συγγένεια και ξέρω ότι εσείς κ Κομιανέ με την ιστοσελιδα σας μπορείτε να βοηθήσετε
Ο παπούς μου ο παπα-Λαμπρος Κακίσης / Θεοδωρόπουλος, επειδή δεν ήθελε να πάει στον στρατό και ενδεχομένως να σκοτώσει άνθρωπο, ιερωμένος γαρ, άλλαξε το όνομά του προσωρινά σε Θεοδωρόπουλος γιά να αποφύγει την στράτευση(conscientious objector). Μάλιστα επειδή ήταν και καθηγητής Θεολογίας στο γυμνάσιο της Κυπαρισσίας, όταν άφησε έναν μαθητή επανεξεταστέο, απειλήθηκε από τον πατέρα του μαθητού, ότι θα τον μαρτύραγε στο Στρατό.
Ο παπα-Λάμπρος παντρεύτηκε την Δήμητρα το γένος Σοφού και έκαναν οκτώ παιδιά, εφτά αγόρια και ένα κορίτσι:
1) Τον Κώστα, ηθοποιός πέθανε νέος. 2) Τον Θόδωρο, εφέτης, παντρεύτηκε την Δέσποινα το γένος Καλατζάκου αλλά δεν έκαναν παιδιά. 3) Τον Τάση, ωρολογοποιός, παντρεύτηκε την Χρυσούλα και έκαναν την α) Ελένη και την β) Δήμητρα. 4) Τον Γιάννη, τελωνειακός, παντρεύτηκε την Νανά και γεννήθηκε ο Σωτήρης εξαίρετος ποιητής και διηγηματογράφος. 5) Την Αικατερίνη που παντρεύτηκε τον Πονηρόπουλο και γεννήθηκε η Σία η οποία παντρεύτηκε τον Νίκο τον Τσίγγανο, καρδιολόγος στον Πειραιά και απέκτησαν ένα κορίτσι. 6) Τον Βασίλη που πήρε γυναίκα του την Φιφή το γένος Κυριακάκου και τις κόρες τους(ξαδέλφες μου) την α) Τερέζα και την β) Λουίζα καταξιωμένη ζωγράφο και Διδάκτωρ. 7) Τον Δήμο λόγιος και διευθυντής στο χημείο του κράτους και η γυναίκα του Βάσω το γένος Ζαχαρίου, και τις δύο κόρες τους ξαδέλφες μου α) Πέννη Κακίση Δικηγόρο Αθηνών με σύζυγο Χριστόφορο Αρουκάτο και γιό τον Δήμο, και β) Ελεωνόρα Θεοδωροπούλου (Facebook) σύζυγο του Αντρέα Σούφη ιατρού και πρώην Δημάρχου Γλυφάδος και τα παιδιά τους Σπύρο και Βασιλική . 8) Τέλος τον πατέρα μου Χρυσόστομο Κακίση, εφέτης, την σύζυγό του Στυλιανή το γένος Μπουζιτσέπη, δασκάλα και τα παιδιά τους α)Αικατερίνη, β) Λάμπρο και η αφεντιά μου γ)Γιώργος. Εγώ έχω σύζυγο την Αριστέα και κόρες τις α) Στέλλα σύζυγο Pavel Pekarsky με τα πέντε τους παιδιά, την δεύτερη κόρη μουβ) Ελένη και την γ) Μαρία επίσης, όλοι στο Facebook.
Επίσης ξέρω ότι είναι και δύο δικηγόροι Αθηνών Κώστας και Διονύσης Κακίσης, σίγουρα συγγενείς που δεν ξέρω τίποτε άλλο ακόμα, αλλά θα μάθω. Πάντως θυμάμαι ότι ο πατέρας μου πάντα έλεγε ότι, όλοι με το όνομα Κακίσης είναι σίγουρα συγγενείς μας διότι δεν υπάρχει συνωνυμία. Σας έγραψα μερικές λεποτομέρειες, ίσως οι συγγενείς να βρούν την άκρη <> όπως λένε οι Πελοποννήσιοι, <> ο Ισθμός της Κορίνθου όπως συνηθίζεται να λέγεται.
Ο παπούς μου ο παπα-Λάμπρος έπαιρνε πάντα τον πατέρα μου, στην πρωϊνή λειτουργία πριν το σχολείο, για να ψέλνει στην εκκλησία επειδή ήταν υπάκουος. Μιά φορά πήρε μαζί του τον μπάρμπα μου τον Δήμο. ‘Οταν ο Δήμος όμως σταμάτησε να ψέλνει και βγήκε ο παπα-Λαμπρος στην ωραία πύλη να δει τι έγινε, βρήκε ότι ο Δήμος είχε πετάξει το βιβλίο στο πάτωμα και είχε βγεί έξω απο την εκκλησία στη μέση της λειτουργίας, γιά να κυνηγήσει πουλιά με την σφεντόνα του.
Μιά άλλη φορά που είχε έλθει ο δεσπότης στην ενορεία και ο παπα-Λάμπρος συλειτουργούσε με κάποιον βουνίσιο παπά-Αντώνη, ο οποίος δεν ήξερε και τόσο καλά να διαβάζει και γι’αυτό, είχε φοβερό τρακ μπροστά στον δεσπότη. Διάβαζε λοιπόν το Ευαγγέλιο ο παπα- Αντώνης και σε μιά στιγμή κόλλησε και σταμάτησε. Του είπε λοιπόν ο δεσπότης «Συνέχισε παπ΄Αντώνη γιατί σταμάτησες;» «Έχει στάξει κερί και δεν τα βγάζω τα γράμματα άγιε δέσποτα», «Δεν πειράζει πήδηξέ το και συνέχισε» του είπε ο δεσπότης αυταρχικά και κουρασμένος, «Να το πηδήξω δέσποτα;» είπε ο παπάς τρέμοντας. » Δεν πειράζει παπ’ Αντώνη, ναι, πήδηξέ το αμα δεν μπορείς να το διαβάσεις, τελείωνε». Βάζει τότε ο παπάς το Ευαγγέλιο στο πάτωμα της εκκλησίας, σηκώνει τα ράσα του και «ΧΟΠ'» πηδάει πάνω από το ευαγγέλιο. Αληθινές ιστορίες από την οικογένειά μας.
Σας ευχαριστώπολύ κ Κομιανέ και σας συγχαίρω γιά την θαυμάσια προσφορά σας με την ιστοσελίδα σας
Kαλη χρονια ….απο Ναυπλιο !!!
O δασκαλος σας ο κος Δρουγκας ηταν σοι της μητερας μου
Nα εισθε καλα & συγχαρητηρια για το blog ….
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, σας εύχομαι καλή και ευλογημένη χρονια,
Με εκτίμηση ο νοσταλγός και αθεράπευτα ερωτευμένος με το Ναύπλιο ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ
Λοιπόν, Γιώργο Κακίση, μικρότερε σε ηλικία όλων μας:
είμαι ο Σωτήρης ο Κακίσης, ο γιος του Γιάννη και της Νανάς, ο εξάδελφός σου. Σ’ ευχαριστώ για τον κόπο σου να προσπαθήσεις να θυμηθείς μερικά πράγματα της οικογένειάς μας, μια και οι περισσότεροι έχουμε χαθεί μεταξύ μας εδώ και χρόνια. Με το γράμμα σου θυμήθηκα και το μικρό όνομα της Γιαγιάς μας, μια και «Παπαδιά» την άκουγα συνέχεια στο σπίτι να τη λένε, κι, όπως κι εσύ, ούτ’ εγώ γνώρισα τους Παππούδες μου, από την πλευρά του Πατέρα μου.
Αν κι έχασα μικρός τον Πατέρα μου, στα δεκατέσσερά μου, θυμάμαι ακόμα πολλές ιστορίες που μου έλεγε για το Βαρυμπόπι, για την Κυπαρισσία, για τον Παππού και τη Γιαγιά μας, για τ’ αδέλφια του τα πολλά. Έχω εδώ να πω πως ο Παππούς σπούδασε Θεολογία στο πρώτο Πανεπιστήμιο της Αθήνας στην Πλάκα, και τον σπούδασε ο θείος του, που ήταν Ηγούμενος στην Μονή Πεντέλης. Πιθανολογώ πως ο τάφος του Παππού βρίσκεται στη Μονή Πεντέλης, μια και πέθανε σε μεγάλη ηλικία στην Αθήνα, νομίζω στην οδό Αλκμάνος εδώ δίπλα μου, σε διαμέρισμα της αρχαίας πολυκατοικίας Πετράτου, που ακόμα υφίσταται.
Ο Παππούς έγινε παπάς για να έχει το αμετάθετο, μια κι ήταν ήδη πολύτεκνος, και, επειδή οι Κακίσηδες ήταν κι από πολιτικό σόι, φοβότανε τις δυσμενείς μεταθέσεις. Το Θεοδωρόπουλος, κατά τον πατέρα μου, το προσέθεσε στο επώνυμό μας, γιατί δεν του πολύ-άρεσε το Κακίσης για παπά, κι επειδή υπήρχε κι ο θείος του ο παπα-Κακίσης ο ιδιόρρυθμος και παρεξηγημένος. Η ιερωσύνη πάντως του ταίριαξε απόλυτα, γιατί ήταν άνθρωπος άγιος, και άφησε όνομα και σαν δάσκαλος και σαν παπάς στην πατρίδα άριστο. (Από τα παιδιά του, τους θείους μας, τον θείο τον Βασίλη ήθελε να κάνει ο Παππούς παπά…).
Τώρα, για τα παιδιά του: θέλω να σου τα βάλω σε μία ηλικιακή σειρά όπως τα νομίζω εγώ, και να συμπληρώσω και κάποια ονόματα που δεν ξέρεις:
Ο παπα-Λάμπρος παντρεύτηκε τη Δήμητρα, το γένος Σοφού, και έκαναν οκτώ παιδιά, επτά αγόρια και δύο κορίτσια:
1) Την Αικατερίνη, που πέθανε νέα, και που είχε παντρευτεί τον Πονηρόπουλο και γεννήθηκε η Σία, η οποία παντρεύτηκε τον Νίκο τον Τσίγγανο, ιατρό-καρδιολόγο στον Πειραιά. 2) Τον Θοδωράκη, Πρόεδρο Εφετών Αθηνών, που παντρεύτηκε τη Δέσποινα, το γένος Καλαντζάκου, αδελφή της μητέρας του Αριστείδη Καλαντζάκου, και δεν έκαναν παιδιά. 3) Τον Βασίλη, ιατρό-γυναικολόγο, που πήρε τη Φιφή, το γένος Κυριακάκου, αδελφή του Δημάρχου Πειραιώς, και κάνανε την Τερέζα και τη Λουίζα, καταξιωμένη ζωγράφο και διδάκτορα του Πανεπιστημίου. 4) Τον Δήμο, λόγιο και Διευθυντή του Χημείου του Κράτους, που πήρε τη Βάσω, το γένος Ζαχαρίου, και κάνανε την Ελεωνόρα (Νόρα) Θεοδωροπούλου, σύζυγο Ανδρέα Σούφη, ιατρού και πρώην Δημάρχου Γλυφάδας και την Πέννη Κακίση, δικηγόρο Αθηνών, σύζυγο Χριστόφορου Αρουκάτου. 5). Τον Χρυσόστομο Κακίση, εφέτη, Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου του Κράτους, που πήρε τη Στυλιανή, το γένος Μπουζιτσέπη, και κάνανε την Αικατερίνη, τον Λάμπρο και τον Γιώργο. 6). Τον Κώστα, μαθηματικό και ηθοποιό, που πέθανε νέος και είχε παντρευτεί τη Σταυρούλα. 7). Τον Γιάννη, τελωνειακό, Διευθυντή στο Τελωνείο Αθηνών, που παντρεύτηκε την Αθηνά (Νανά) Ντούλη, και κάνανε τον Λάμπρο, που πέθανε στην κούνια του, τον Κώστα, που πέθανε πενταετής, και τον Σωτήρη. 8) Τον Τάση, ωρολογοποιό στην Αιδηψό, που παντρεύτηκε την Χρυσούλα και έκαναν την Ελένη και τη Δήμητρα (Τέτη) 9. Τη Σωτηρούλα, που πέθανε στην κούνια της.
Αυτά προς ώρας από εμένα, κι ευχαριστώ και τον Σπύρο Κομιανό για τον χώρο που μας δίνει, καθώς και για τις προσπάθειες που κάνει για την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Εγώ είμαι ταμμένος στην Αγια-Σωτήρα, κι έχω μεγάλη πια επιθυμία να επισκεφθώ τα εκεί χώματα. Δεν έχω καμία φωτογραφία της Γιαγιάς και του Παππού, πιθανολογώ πως τον είδα σε μία, στον τόμο Φωτογραφικές Μνήμες της Κυπαρισσίας, που μου εστάλη πρότινος τιμητικά.
Είχα ακούσει πως ο θείος ο Βασίλης είχε αγοράσει και επισκευάσει το σπίτι του χωριού, όπου μέσα είχε τοποθετήσει πολλές οικογενειακές μας φωτογραφίες. Οι ημερομηνίες γεννήσεως των εννέα παιδιών υπήρχανε, μου έλεγε ο δικός μου ο Πατέρας, σε ένα εκκλησιαστικό μέσα βιβλίο του Παππού, όπου ο ίδιος σημείωνε κάθε φορά: «Ο Δράκος μου γεννήθηκε τότε. Τον βγάλαμε Χρυσούλη» …
Αν θέλετε, Γιώργο και Σπύρο, να σας γράψω κι εγώ και καμιά άλλη, κωμική ή μη, ιστορία που θυμάμαι ακόμα, μου το λέτε.
Σωτήρης Κακίσης, 19 Μαϊου 2012.
Υποβλήθηκε 26/04/2012, 3:41 μμ | In reply to Χρήστος Δημητρόπουλος.
ΚΥΡΙΕ ΧΡΗΣΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ ΑΥΧΑΡΙΣΤΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΑ
ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΥΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ. ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΕΞΕΣ, ΕΧΩ ΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ
ΠΤΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΗΜΟΣΗΕΥΣΩ. ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ.