ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ…….

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩΝ, ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΠΙΤΟΓΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΟ ΤΑΡΑΜΑ. ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – Ο ΓΙΩΡΓΗ – ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ) – Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΑΣ (ΠΑΠΠΑ – ΧΑΡΜΟΥΛΑΣ) ΚΑΙ Ο «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ» Εργασία : ΠΙΠΗ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, komianos’s wordpres’s.com

ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – Ο ΓΙΩΡΓΗ –  ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ) – Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΑΣ (ΠΑΠΠΑ – ΧΑΡΜΟΥΛΑΣ) ΚΑΙ Ο «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ» Εργασία : ΠΙΠΗ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, komianos’s wordpres’s.com

ΓΙΩΡΓΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ (ΚΑΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΑΙΟΙ) Η (ΜΠΕΡΝΑΚΑΙΟΙ) ΣΤΗ ΜΕΣΗ Ο ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΝ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ. Φωτογραφικό αρχείο ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

 

Ο Γιώργης Καράμπελας και ο Γιάννης Καράμπελας γνωστοί σαν (Μπερνακαίοι) ή (Κατσουλογιανναίοι)…Ο πρώτος πατέρας της γυναίκας μου Αγγελικής, ο δεύτερος Πνευματικός της Πατέρας. Γεννήθηκαν στο Κάτω Κοπανάκι της ορεινής τριφυλίας. Το παρανόμι Μπερνακαίοι το απέκτησαν από τον Βαρυμποπαίο πατέρα τους Δημήτρη Καράμπελα (Μπερνακάκη). Από μικρά παιδιά έμειναν ορφανά και τα μεγάλωσε οι μητέρα τους Ασήμω, με χίλια βάσανα και στερήσεις, κόρη του Γιάννη Δούμουρα (Κατσουλόγιανη) από το χωριό Δραγουμάνου της Ανδρίτσαινας, άριστο τεχνίτη μπαλωματή που γνώριζε την τέχνη της κατασκευής τσαρουχιών από γουρουνόδερμα και κυρίως από ρόδες αυτοκινήτων όπως επίσης και ότι είχε σχέση με δερμάτινες κατασκευές, όπως ασκιά για κρασί, λάδι, τυρί, δισάκια κ.α. Εκείνη την εποχή της ξυπολησιάς αυτού του είδους τα παπούτσια ήταν λες και φόραγες… λουστρίνια. Από τον παππούλη τους απέκτησαν το παρατσούκλι Κατσουλογιανναίοι και με αυτό έγιναν γνωστοί στη περιοχή και ακόμα πιο πέρα. Από τα δύο αδέλφια και την μία αδελφή ο μεγαλύτερος ήταν ο Γιώργης. Στα πλαίσια, ανέκδοτες ιστορίες του τόπου μας. Καθισμένοι μπρός στην πυρογωνιά της μεγάλης σάλας, άρχισε να διηγήται  την παρακάτω ανέκδοτη ιστορία, η θεία και νονά της γυναίκας μου, Χριστίνα σύζυγος του Γιάννη Καράμπελα. Ο πεθερός σου ο Γιώργης, Σπύρο μου και ο θείος σου ο Γιάννης, ήταν άνθρωποι της εκκλησίας και πάντα με το Σταυρό στο χέρι προχωρούσαν στην ζωή. Κάθε Κυριακή πριν να ξεκινήσουν για την δουλειά στο παραδοσιακό ζωοπανήγυρο του Κοπανακίου, απαραιτήτως έπρεπε να εκκλησιασθούν στην αγαπημένη τους κεντρική εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Βαπτισθού, στην επάνω ρούγα του κάτω Κοπανακίου. Μου έλεγε ότι ο θείος Γιάννης – Κατσουλόγιαννης ήταν ένας καλός ψάλτης, ο Γιώργη – Κατσουλόγιαννης το πήγαιναι μουρμουριστά και διάβαζε τα «διαβαστά» όπως έλεγε. Μεταξύ των εκκλησιαζομένων ήταν και ο Παναγιώτης Ρήγας ή Παναγιώτης – Θύμιος, παππούλης του σημερινού βουλευτή Ρήγα. Επειδή ο πατέρας του είχε κάνει δωρεά στην εκκλησία το στασίδι, τιμής ένεκεν του είχε παραχωρηθεί το δικαίωμα της αποκλειστικής χρήσης. Όλοι οι κάτοικοι το εγνώριζαν και το σεβόντουσαν

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ- Από το οικογενειακό παραδοσιακό μουσείο

αυτό και κανένας δεν σκεπτόταν να κάτσει στο στασίδι του. Μόλις έμπαινε στην εκκλησία το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ρίξει το βλέμμα του στο προσωπικό του στασίδι, μπας και είναι πιασμένο. Κάποια Κυριακή εσυνέβει και το παρακάτω συμβάν. Κάποιος ξένος μπήκε να εκκλησιασθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου, βρήκε το στασίδι του Παναγιώτη – Θύμιου αδειανό και κάθισε… Ο πεθερός μου Γιώργη – Κατσουλόγιαννης ψηλά από το ψαλτήρι, είδε την κίνηση και η περιέργειά του κορυφώθηκε σαν είδε τον Παναγιώτη – Θύμιο να εμφανίζεται στην είσοδο της εκκλησίας και το βλέμμα του να καρφώνεται στον ξένο που του είχε πιάσει το στασίδι. Κάτι τέτοια περιστατικά, δεν  άφηνε να του ξεφύγουν, ήταν το αλάτι και το πιπέρι στις ανέκδοτες ιστορίες που έλεγε με τον δικό του ιδιόρυθμο τρόπο, κατά κοινή ομολογία, τις Κυριακές και σχόλες στα καφενεία του Κοπανακίου. Παππάς της Ενορίας ο παππα – Κωνσταντίνος Ρήγας ή (Παππά – Χαρμούλας). Δίπλα στο ψαλτήρι ο αδελφός του Γιάννης Καράμπελας, πάντοτε επιμελής και παρακολουθεί την Θεία Λειτουργία με προσοχή. Μετά το «πρόσχωμεν», ήρθε η σειρά του Γιώργη να πει τον «Απόστολο», από την περιέργιά του για να δει τι θα συμβεί, χάνει τον «Απόστολο»… » Που είμαστε ρε Γιάννη; » ρωτάει τον αδελφό του. » Ευτού κοιτάνε Γιώργη …» Του λέει ο Γιάννης. Μέσα στο Ιερό ο «Παππά – Χαρμούλας» αδημονεί να ακούσει τον «Απόστολο»… Μουγγαμάρα από το ψαλτήρι!!! «ΠΕΣ΄ΤΟ ΓΙΩΡΓΗ ΔΙΑΒΑΣΤΑ, ΠΕΣ΄ΤΟ!!! » Απορία ψάλτου, βήξ… Μέσα από το Ιερό τον ρωτάει ο Παππά – Χαρμούλας » ΤΟ΄ΧΑΣΕΣ ΡΕ ΖΟΝΤΟΒΟΛΟ; » Και ο Γιώργης… » ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΠΑΠΠΑ ΜΟΥ ;;; » Απάντηση, » ΝΑΙ ΡΕ ΒΟΔΙ!!! » Κόκκαλο ο Γιώργη – Καράμπελας και οι εκκλησιαζόμενοι!!!! 

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, Komianos.worpress.com – Ευπρόσδεκτες οποιεσδήποτε ανέκδοτες ιστορίες του χωριού και του τόπου μας

ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΛΙΠΑΤΕΙΡΑ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ.

ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΑΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ ΜΕ ΕΚΛΕΚΤΑ ΤΣΙΚΝΗΣΜΑΤΑ, ΕΠΙΣΗΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΛΙΠΑΤΕΙΡΑΣ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ, ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

Αυτή τη φορά θα ταξιδεύσουμε και πάλι στην ομορφη παλαιά εποχή και ας θυμυθούμε τα παιχνίδια που παίζανε κυρώς τα αγόρια νεαρής και προεφηβικής ηλικίας στις πλατείες και κάτω από το κάστρο του Ιτσ – Καλέ, στα βραχατέϊκα, και στις γειτονιές του Ναυπλίου όπως επίσης και στο Λιθερό της Πέρα Ρούγας Κοπανακίουν Μεσσηνίας . βασικό όπλο, η σφεντόνα και «Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ»

 Παρακαταθήκη γνώσης για τις επερχόμενες γενιές πως ζούσαν και επαιζαν οι πρόγονοι και γεννήτορές τους. Βοηθήστε, καταγράφτε σχετικές πληροφορίες, για να μπορέσουμε ΜΑΖΙ να συγκεντρώσουμε απαραίτητες πληροφορίες για τα παλιά παιδικά παιχνίδια μας, που κινδυνεύουν να ξεχαστούν ακόμη και από εμάς τους ίδιους, από το χρόνο και την..τεχνολογία . ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!!!!!!

ΟΥΦ !!!! ΔΕΝ ΕΧΟΤΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΑΣΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ.  

Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ

Ένα ομαδικό παιδικό παιχνίδι, μία διαδικασία μουσική με πολλά αυτοσχέδια μουσικά όργανα όπως, ένα καλάμι για κλαρίνο η φλογέρα, μία σανίδα για κιθάρα, δύο κλαδάκια κτυπώντας ρυθμικά για τύμπανο, δυο πλατιές πλάκες με τα χέρια και το στόμα τα πιάτα, μαράκες, κουδουνάκια, τριγωνάκια κ.α. Με λίγα λόγια μουσικά δρώμενα, δημιουργίες μουσικές αυτοσχεδιαζόμενες στη στιγμή, φαντασία, θέατρο, ψυχαγωγία, διασκέδαση σε συνδιασμό με το παιχνίδι. Σε αυτό το ομαδικό παιχνίδι τα παιδιά αυτοσχεδιάζοντας τραγουδάνε, χορεύουνε, μιμούντε κινήσεις και συμπεριφορές με ρυθμό. Οι παίχτες μαζεύονται, το παιχνίδι αρχίζει : Ένα παιδί αναλαμβάνει να βγάλει τον «ΜΑΕΣΤΡΟ» λέγοντας τα παρακάτω λόγια :

 ΑΝΕΒΗΚΑ Σ’ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑ ΜΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ, ΜΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΨΑΞΑ ΜΑΕΣΤΡΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ. ΓΩ.ΓΩ.ΓΩ….ΣΥ.ΣΥ.ΣΥ.Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΕΙΣΑΙ….. ΣΥ !!!!!!! 

 Ένα  άλλο παιδί αναλαμβάνει να κρυφτεί μακρυά από τους υπόλοιπους παίχτες. Μόλις σχηματίσουν  κύκλο αρχίζουν να παίζουν το υποτιθέμενο οργανό τους ανάμεσά τους βρίσκεται και ο ¨ΜΑΕΣΤΡΟΣ» που παίζει ένα όργανο. Το παιδί που έχει κρυφτεί πλησιάζει μπαίνει μέσα στον κύκλο και παρατηρεί προσπαθώντας να αποτυπώσει πιο όργανο παίζει κάθε παιδί. Παρατηρώντας τα παιδιά ο μαέστρος βρίσκει ευκαιρία να αλλάξει το υποτιθέμενο όργανο που παίζει. Συγχρόνως τα παιδιά τραγουδούν ρυθμικά και ο μαέστρος μαζί :

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ,

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΕΣΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ!!!!!!!

Αν το παιδί καταλάβει παρατηρώντας ποιος είναι ο μαέστρος όταν αλλάξει όργανο. Τότε ο μαέστρος παίρνει την θέση του και το παιχνίδι συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο αλλά αλλάζοντας τον μαέστρο. Αν όμως κάνει λάθος και υποδείξει άλλο παιδί τότε το παιχνίδι επαναλαμβάνεται αλλάζοντας μόνο μαέστρο και όργανο. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΌΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΜΑ ΜΟΥ.

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

 

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΙΚΡΟΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ. Αναδημοσίευση από ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΙΚΡΟΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ. Αναδημοσίευση από ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

ΓΙΩΡΓΗΣ ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ

 Η πιο μεγάλη ποίηση γράφετε με τα μάτια

κι ο πιο μεγάλος έρωτας μ’ ένα φιλί στο χέρι.

Ποτέ δεν είναι αργά γι’ αγάπη

Τον κοίταξε έντονα στα μάτια. Μα τώρα πια δεν ήξερε ποιος είναι. Της κράταγε το αριστερό με το αριστερό του και με το δεξί την τάιζε, όπως τάιζε εκείνη τα μικρά μωρά τους κάποτε. Επτά. Επτά Ήλιοι. Επτά στερεώματα. Τα παιδιά τους. Τώρα ούτε εκείνα τα γνώριζε πια, δεν θυμόταν πως εκείνη τα γέννησε. Εκείνος την τάιζε και της έλεγε παραμύθι, όπως έκανε και εκείνη όταν τάιζε τα μωρά τους. Κι εκείνη τον κοίταζε στο μέτωπο, ποιος ξέρεις, μέσα στη σιωπή τού αλτσχάιμερ ίσως της θύμιζε τους πολλούς του ιδρώτες, τους ιδρώτες εκ κόπων, τους ιδρώτες εξ έρωτος, ποιος ξέρει, αμήχανο το βλέμμα της πλανιόταν μια στο μέτωπό του, μια στα μάτια του.
-Θεανώ, ωραία μου Θεανώ (ωραία την έβλεπε ακόμη ο ωραίος Άνθρωπος), πόσο πολύ σε αγαπώ, αυτό ποτέ μη το ξεχάσεις , της έλεγε και πάσχιζε με χάδι να της το θυμίσει. Και με φιλί στο αριστερό που της κρατούσε.
Ενενήντα χρόνια ζωής εκείνος, ογδόντα επτά εκείνη, τα εξήντα τρία μαζί, πόση ζωή τούς είχε ενώσει! Αλλά τώρα ήρθε η απώλεια του νου κι η αγάπη μονομερώς εκδηλωνόταν, φαινομενικά τουλάχιστον, αφού εκείνη, δίχως νου πια, δεν είχε πια δυνατότητα έκφρασης συναισθημάτων κι η ψυχή φαινόταν να αδρανούσε ενώπιον της απώλειας του νου.
-Θεανώ μου, αγαπημένη της ψυχής και των ματιών μου, της έλεγε και με το κουτάλι στο δεξί προσπαθούσε να της δώσει λίγη τροφή ακόμη. Την ήθελε να ζει….να ζει δίπλα του έστω έτσι, έστω χαμένη στο χάος της λήθης και της έδινε τροφή με το κουτάλι και με την ψυχή του, την γεμάτη πόνο. Μακάρι να τα είχα χάσει και εγώ έλεγε, αλλά πάλι, καλύτερα ας είμαι καλά. Όσην αγάπη κι αν της έχουν τα παιδιά μας, μόνο εγώ, ο σύντροφος ζωής, μόνο εγώ μπορώ να της χαρίσω τόσην όσην όρια δεν έχει.
Τον κοίταξε άλλη μία φορά στα μάτια, τ’ ανοιγόκλεισε κι έσπρωξε με το χέρι της το κουτάλι πέρα.
-Ωραία, χόρτασες λοιπόν καλή μου, έλα τώρα…
Της έπιασε το χέρι και την πήρε προς τον καναπέ. Κάθισαν δίπλα δίπλα και της χάιδεψε ξανά τα ολόλευκα μαλλιά. Κι εκείνη, ίδια κοπελιά που έρωτα ζητά, έγειρε το λευκό κεφάλι μέσα στην ωραία ανδρική αγκάλη κι ένας ύπνος, ο γλυκύτατος των ύπνων που άνθρωπος μπορεί να ζήσει, χαλάρωσε το σώμα της κι έκλεισε απαλά τα πάντα πράσινά της μάτια.
Χαλάρωσε κι ο γέροντας, μ’ εκείνην κουλουριασμένη όλην μες στην αγκαλιά του και τα μάτια του εκλείσανε κι εκείνου απαλά.
Μα πάνω εκεί στο γλάρωμα, εκείνη τράνταξε ολόκληρη, σφίχτηκε πιο πολύ, πολύ, πάρα πολύ απάνω του κι η ανάσα της εβάρυνε, βόγγος βαθύς στο στόμα της , τεντώθηκε, σήκωσε το βλέμμα της με ζόρι και τον κοίταξε στα μάτια, τον κοίταξε έντονα, τον κοίταξε βαθιά:
Παναγιώτη μου….αγάπη μου…., είπε και ξεψύχησε. Τον θυμήθηκε την ώρα εκείνη της αιώνιας αμνησίας.

γ.π.κ-δρ.

Από το «ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ ΨΥΧΗΣ», συλλογή μικροδιηγημάτων που σκέφτομαι να κυκλοφορήσω μέσα από τις εκδόσεις ΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΥΔΡΑΝΗ, καθώς ηδη άρχισαν με μεγάλη επιτυχία τις δράσεις τους. 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ : ΤΕΛΕΙΟ, ΥΠΕΡΟΧΟ, ΣΥΓΚΗΝΗΤΙΚΟ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΗ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΟΥ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΡΝΑΚΙΑ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΡΝΑΚΙΑ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

Αυτή τη φορά θα ταξιδεύσουμε και πάλι στην ομορφη παλαιά εποχή και ας θυμυθούμε τα παιχνίδια που παίζανε κυρώς τα αγόρια νεαρής και προεφηβικής ηλικίας στις πλατείες και κάτω από το κάστρο του Ιτσ – Καλέ, στα βραχατέϊκα, και στις γειτονιές του Ναυπλίου όπως επίσης και στο Λιθερό της Πέρα Ρούγας Κοπανακίουν Μεσσηνίας . βασικό όπλο, η σφεντόνα και «Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΑΚΙΑ»

 Παρακαταθήκη γνώσης για τις επερχόμενες γενιές πως ζούσαν και επαιζαν οι πρόγονοι και γεννήτορές τους. Βοηθήστε, καταγράφτε σχετικές πληροφορίες, για να μπορέσουμε ΜΑΖΙ να συγκεντρώσουμε απαραίτητες πληροφορίες για τα παλιά παιδικά παιχνίδια μας, που κινδυνεύουν να ξεχαστούν ακόμη και από εμάς τους ίδιους, από το χρόνο και την..τεχνολογία . ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!!!!!!

ΟΥΦ !!!! ΔΕΝ ΕΧΟΤΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΑΣΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ.  

Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΑΚΙΑ 

 

Ένα πάρα πολύ συμπαθητικό παιχνίδ, απαραίτητη η συμμετοχή 6 παιδιών και πάνω με παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών. Το παιχνίδι αρχίζει. Ένα από τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά αναλαμβάνει να επιλέξει ποιος παίχτης θα κάνει τον ΛΥΚΟ. Οι παίχτες σχηματίζουν κύκλο, η μάνα αρχίζει το μέτρημα ξεκινώντας από κάποιο παιδί προς τα δεξιά:

«ΑΝΕΒΗΚΑ Σ’ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΛΥΚΟ, ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΜΕ ΔΑΓΚΩΣΕ ΣΤΟ ΜΟΥΤΡΟ. ΓΩ, ΓΩ, ΓΩ, ΣΥ, ΣΥ, ΣΥ. Ο ΛΥΚΟΣ ΕΙΣΑΙ….. ‘ΣΥ !!!!!!!!»

Τα υπόλοιπα ,που κάνουν τα ΑΡΝΑΚΙΑ, στέκονται το ένα πίσω από το άλλο και πιάνονται από το μπροστινό τους αρνάκι, σαν τρενάκι. Μπροστά μπροστά στη σειρά μπαίνει το πιο μεγάλο παιδί, που κάνει τον ΤΡΑΓΟ για να προστατεύει τ’ αρνάκια του. Το παιδί που κάνει τον λύκο στέκεται απέναντί τους και προσπαθεί, χοροπηδώντας πότε δεξιά πότε αριστερά, πότε γυροφέρνοντας το κοπάδι να πιάσει κάποιο αρνάκι και να το βγάλει έξω απ’ τη σειρά του για να το φάει…
Ο τράγος προσπαθεί να προστατεύσει το κοπάδι του και μετακινείται αντίθετα από το λύκο για να τον αποφύγουν. Το παιχνίδι συνοδεύεται από ένα διάλογο:

Λύκος: ΑΡΝΑΚΙ ΜΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ, ΑΡΝΑΚΙ ΤΡΥΦΕΡΟ !
Αρνάκια: ΑΝΤΕ ΧΑΣΟΥ ΓΕΡΟ ΛΥΚΕ, ΤΙ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΠΗΚΕ ;

Κάθε αρνάκι που πιάνει βγαίνει από το παιχνίδι, αν κατορθώσει να τα πιάσει όλα τότε το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή με καινούργιο λύκο.

ΕΠΙΑΣΑ ΕΝΑ ΑΡΝΑΚΙ ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΜΥΡΟΔΑΤΟ

 ΘΑ ΤΟ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΦΩΛΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑΪΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ

ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΌΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΜΑ ΜΟΥ.

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΔΥΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΔΥΟ ΠΤΥΧΙΟΥΧΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ, Δημοσίευση ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΔΥΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΔΥΟ ΠΤΥΧΙΟΥΧΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ, Δημοσίευση ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com 3 Φεβρουαρίου στις 9.30 π.μ. ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ·

 ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

 

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «ΑΥΓΟΔΡΟΜΙΕΣ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «ΑΥΓΟΔΡΟΜΙΕΣ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ

Αυτή τη φορά θα ταξιδεύσουμε και πάλι στην ομορφη παλαιά εποχή και ας θυμυθούμε τα παιχνίδια που παίζανε κυρώς τα αγόρια νεαρής και προεφηβικής ηλικίας στις πλατείες και κάτω από το κάστρο του Ιτσ – Καλέ, στα βραχατέϊκα, και στις γειτονιές του Ναυπλίου όπως επίσης και στο Λιθερό της Πέρα Ρούγας Κοπανακίουν Μεσσηνίας . βασικό όπλο, η σφεντόνα και «ΑΥΓΟΔΡΟΜΙΕΣ»

 Παρακαταθήκη γνώσης για τις επερχόμενες γενιές πως ζούσαν και επαιζαν οι πρόγονοι και γεννήτορές τους. Βοηθήστε, καταγράφτε σχετικές πληροφορίες, για να μπορέσουμε ΜΑΖΙ να συγκεντρώσουμε απαραίτητες πληροφορίες για τα παλιά παιδικά παιχνίδια μας, που κινδυνεύουν να ξεχαστούν ακόμη και από εμάς τους ίδιους, από το χρόνο και την..τεχνολογία . ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!!!!!!

ΟΥΦ !!!! ΔΕΝ ΕΧΟΤΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΑΣΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ.

ΑΥΓΟΔΡΟΜΙΕΣ

Ένα πάρα πολύ συμπαθητικό παιχνίδι συναγωνισμού, απαραίτητη η συμμετοχή 6 – 12 παιχτών και πάνω με παιδιά ηλικίας από 6 έως και 17 ετών. Οι αυγοδρομίες είναι ένας αγώνας δρόμου. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν οι τσουβαλοδρομίες, οι σκυταλοδρομίες, οι σακουλοδρομίες και οι σχετικοί κανόνες. Το παιχνίδι αρχίζει. Οι παίχτες χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με την διαφορά ηλικίας. Κάθε ένα παιδί φέρνει ένα κουτάλι της σούπας. Ένα από τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά αναλαμβάνει να μοιράσει από ένα αυγό σε κάθε παίχτη λέγοντας τα παρακάτω λόγια.

ΒΑΛΕ Τ’ ΑΥΓΟ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ

ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΤΟ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ

ΑΝ ΣΟΥ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΣΠΑΣΕΙ

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΧΕΙΣ  ΧΑΣΕΙ

Οι παίχτες σχηματίζουν μια σειρά στο σημείο εκκίνησης. Το κουτάλι στο στόμα και τοποθετούν το αυγό, με το πρόσταγμα αρχίζουν να κινούνται άλλοι παίχτες αργά και άλλοι πιο γρήγορα, σκοπός όποιος φτάσει πρώτος στην γραμμή του τέρματος χωρίς το αυγό να πέσει, είναι και ο νικητής.    

Με τον ίδιο τρόπο και κανόνες το παιχνίδι παίζεται κρατώντας το κουτάλι στο χέρι και προσέχοντας μην τους πέσει το αυγό και σπάσει. 

 

Πολλοί πονηράκηδες με τρόπο έβαζαν λίγο μέλι στον πάτο του κουταλιού τους ή ρετσίνι από τα γύρω πεύκα κρυφά από τους άλλους παίχτες και έπειτα τοποθετούσαν το αυγό με αποτέλεσμα να κολλάει και να μην κινδυνεύουν όσο οι άλλοι παίχτες να τους πέσει και να τους σπάσει. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΌΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΜΑ ΜΟΥ.

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

 

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «ΤΟ ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s. com

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ «ΤΟ ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ» Εργασία ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s. com

Αυτή τη φορά θα ταξιδεύσουμε και πάλι στην ομορφη παλαιά εποχή και ας θυμυθούμε τα παιχνίδια που παίζανε κυρώς τα αγόρια νεαρής και προεφηβικής ηλικίας στις πλατείες και κάτω από το κάστρο του Ιτσ – Καλέ, στα βραχατέϊκα, και στις γειτονιές του Ναυπλίου όπως επίσης και στο Λιθερό της Πέρα Ρούγας Κοπανακίουν Μεσσηνίας . βασικό όπλο, η σφεντόνα και «ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ»

 Παρακαταθήκη γνώσης για τις επερχόμενες γενιές πως ζούσαν και επαιζαν οι πρόγονοι και γεννήτορές τους. Βοηθήστε, καταγράφτε σχετικές πληροφορίες, για να μπορέσουμε ΜΑΖΙ να συγκεντρώσουμε απαραίτητες πληροφορίες για τα παλιά παιδικά παιχνίδια μας, που κινδυνεύουν να ξεχαστούν ακόμη και από εμάς τους ίδιους, από το χρόνο και την..τεχνολογία . ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!!!!!!

ΟΥΦ !!!! ΔΕΝ ΕΧΟΤΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΑΣΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ, ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ.  

ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ

Το παραδοσιακό παιχνίδι αυτό παίζεται από αρκετά μεγάλο αριθμό αριθμό παιχτών, αγόρια και κορίτσια ηλικίας από 6 έως 10 ετών. Πριν αρχίσει το παιχνίδι το μεγαλύτερο παιδί ρίχνει κλήρο για τον παίχτη που θα τα φυλάει. Ο παίχτης που κάνει την μάνα υποτίθεται ότι κάθεται στη μέση του κύκλου και λέει τους παρακάτω στίχους Ενώ τα υπόλοιπα κορίτσια γυρίζουν από γύρω του:

ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ

ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΘΟΜΑΙ

Οι υπόλοιποι παίχτες συνεχίζουν να γυρίζουν  γύρω από την μάνα. Κάποια στιγμή λέει :

ΚΑΘΟΜΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ

ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ «ΔΕΝ….. ΚΑΘΟΜΑΙ»!!!!!!!

Οι παίχτες που γυρίζουν γύρω της, σαν δούνε ότι τους πλησιάζει και κινδυνεύουν να τους πιάσει, κάνουν ότι κάθονται. Αν η μάνα καταφέρει να πιάσει έναν πριν καθήσει, τότε ο παίχτης που επίασε γίνεται η νέα μάνα και το παιχνίδι αρχίζει πάλι από την αρχή. Αν όμως οι κινήσεις του είναι βιαστικές και απρόσεχτες με αποτέλεσμα να ακουμπήσει στο έδαφος, τότε τα παιδιά του φωνάζουν : «ΕΣΠΑΣΕΣ ΤΑ ΑΥΓΑ ΣΟΥ» και η τιμωρία είναι να βγει από το παιχνίδι. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΌΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΜΑ ΜΟΥ.

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΗΡΑΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ !!!!!!!!!! Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜ ΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΗΡΑΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ!!!!!!!!! Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜ ΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

 

ΠΤΥΧΙΟ

Ναί!… ναί!… το πήραμε!
Όχι εμείς βρε διαδυκτιακά φιλαράκια…..αλλά η κόρη μας! ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΜΙΑΝΟΥ.
Στις 3 Φεβρουαρίου 2017 ορκίζεται!!!!….Τώρα πιά είναι:
ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ!!! Και εμείς είμαστε χαρούμενοι, μα πάρα πολύ χαρούμενοι γονείς!
Σήμερα αισθανόμαστε υπερήφανοι !!!!! Σαν να ψηλώσαμε και λίγο!….
Δεν εξηγήται η συναισθηματική μας χαρά με λόγια.

ΚΟΡΗ ΜΑΣ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

Χίλιες ευχές για μια ανώτερη μεταπτυχιακή καριέρα.Είμαστε περήφανοι επίσης που οι προσπάθειές σου είχαν αίσιο αποτέλεσμα. Συγχαρητήρια που έφτασες στο πτυχιο!!! Ευχόμαστε να φτάσεις και στην ποθούμενη κορυφή. Σε κάθε βήμα σου σε ακολουθεί και μία ευχή μας.

Ο πατέρας σου και η μάνα σου. ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ – ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ