ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΤΑ «ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ» ή «ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ», Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΤΑ «ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ» ή «ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ», Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com

Παιχνίδια μιας κοντινής αλλά και τόσο μακρυνής εποχής, που πήγαζαν μέσα από την ανάγκη την φτιώχια και την οικονομική αδυναμία. Φτιαγμένα με υπερβολική αγάπη και καλλιτεχνική ευαισθησία. Δίνοντας στο κάθε παιχνίδι την προσωπική του ταυτότητα και το κυριώτερο χωρίς να ξοδέψει χρήματα για να το αγοράσει από κάποιο κατάστημα. Σήμερα θα σας θυμήσω το παιχνίδι «ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ» ή «ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ».

 Παρακαταθήκη γνώσης για τις επερχόμενες γενιές πως ζούσαν και επαιζαν οι πρόγονοι και γεννήτορές τους. Βοηθήστε, καταγράφτε σχετικές πληροφορίες, για να μπορέσουμε ΜΑΖΙ να συγκεντρώσουμε απαραίτητες πληροφορίες για τα παλιά παιχνίδια μας, που κινδυνεύουν να ξεχαστούν ακόμη και από εμάς τους ίδιους, από το χρόνο και την..τεχνολογία . ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!!!!!!

ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ – ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ

Ένα παιδικό παιχνίδι ξεπετάχτικε μέσα από μακρινές ΑΝΑΠΛΙΩΤΙΚΕΣ αναμνήσεις, εικόνες ξεθωριασμένες, ξεχασμένες, στις γειτονιες, στα στενοσόκακα, στην αμάκα και στο προαύλιο του Δημοτικού μας σχολείου. Πόσα χρόνια με γυρίσαν πίσω ! Το λέγαμε «ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ» ή «ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ» κάτι παρόμοιο με την «μακρυά γαϊδούρα», έχει μεγάλη πλάκα και συνδιάζει το παιχνίδι με την γυμναστική και την ομαδική άμιλλα. Με μια διαφορά ότι ναι μεν  χρειάζεται 5 – 8 παιδιά αλλά οι παίχτες στέκουν σε ευθεία γραμμή και σε απόσταση 2 μέτρων το ένα από το άλλο. Ο πρώτος παίχτης  πηγαίνει σε απόσταση περίπου 3 – 4 μέτρων, σκύβει κρατώντας τα γόνατά του και με το κεφάλι πολύ σκυφτό για να αποφύγει κανένα ατύχημα (κατά λάθος ή εξεπίτηδες). Η υπόλοιποι παίρνουν φόρα και ακουμπώντας τα χέρια τους στην πλάτη του «ΒΑΡΕΛΙΟΥ» πηδάει με τα πόδια σε διάσταση και χωρίς να τον ακουμπήσει ή να τον καβαλήσει, στην συνέχεια παίρνει θέσει σε απόσταση περίπου 2 μέτρων  πέρνοντας την ίδια στάση. Το ίδιο κάνει και ο επόμενος παίχτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να πηδήξει και ο τελευταίος. Στο μυαλό μου έρχοντε οι στίχοι από ένα τραγουδάκι που το λέγαμε πηδώντας και τρέχοντας με ρυθμό :

ΓΟΥΤΣΟΥ – ΓΟΥΤΣΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙ ΜΗΝ ΚΟΥΝΙΕΣΑΙ ΒΑΡΕΛΑΚΙ

ΝΑ ΠΗΔΗΞΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ

ΚΑΤΣΕ ΗΣΥΧΟ ΣΤΗΡΙΞΟΥ, ΜΗΝ ΚΟΥΝΙΕΣΑΙ ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΩ

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΕΛΑΚΙ, ΠΕΡΑΣΑ ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ

ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΜΕΓΑΛΟ, ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ,

ΣΑΝ ΠΕΡΑΣΩ ΤΗΝ ΒΑΡΕΛΑ, ΕΙΜΑΙ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΡΑΝΟ !!!!

Οπότε το παιχνίδι επαναλαμβάνεται και το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτε. Μόνο που τώρα αυτός που ξαναρχίζει ναι μεν βέβαια πηδάει το «ΒΑΡΕΛΑΚΙ» Αλλά δεν έχει μεγάλη απόσταση για να πάρει φόρα και πρέπει να αρκεστεί στο 1 με 1,5 μέτρο. Εγώ προσωπικά δεν σταματούσα αλλά συνέχιζα την φόρα μου να περάσω και τον επόμενο αλλά και πόσες φορές δεν προλάβαινα με αποτέλεσμα να τον παρασύρω και να φάμε τα μούτρα μας! Οποιος δεν τα καταφέρει ή χάσει την ισορροπία του τότε «χάνει», βγαίνει από το παιχνίδι και συνεχίζει ο επόμενος. Σε άλλες περιοχές τα παιδιά αντί να πιάνουν τα γόνατά τους σκύβουν και ακουμπάνε τα χέρια τους στο έδαφος οπότε το πήδημα είναι πιο εύκολο, δύσκολη θέση όμως για τα υπόλοιπα παιδιά (ιδίως τα εύσωμα). ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ !!!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΜΟΥ.

Εργασία : ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ, komianos’s wordpres’s.com