ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Ένας υπέροχος ποιητής που ο ο αυτοσεβασμός του του επιτρέπει μια αυθεντικότητα, με ξεχωριστή καθαρότητα έκφρασης. Μια πηγαία και άμεση εξωτερίκευση του μεγαλύτερου μυστηρίου της ανθρώπινης ψυχής. 

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Αχ, καμπουράκο….

….κι έτσι, γυμνή, φλεγόμενη από πόθο,

-πως ξεγελάστηκε απ’ τα ωραία λόγια;;-

ερωτευμένη νόμιζε……

«σε μιαν μπουκίτσα σώμα,
πως χώρεσε τόση ψυχή;».
Δάκρυζε και φαρμάκωνε
το αίμα με το βλέμμα,
κρυμμένη πίσω από το παραβάν
της υλικής της λογικής….

Γοργά τον ξέχασε,
σαν ήρθε ο Ήλιος το πρωί,
εύσωμος, με πολλήν ορμή,
αρσενικός πολύ
και με φωτιά της χάιδεψε
απ’ άκρου εις άκρον το κορμί….

Αχ, καμπουράκο ποιητή,
έχασες το προνόμιο…..
πως να της δώσεις έρωτα
μονάχα με ψυχή αερική;

…βλέπεις το σώμα
θέλει σώμα προπαντός
για να γεννήσει το ωραίο ψέμα…..

γ.π.κ-δρ.
Από την «ΕΦΤΑΖΥΜΟΣ ΨΥΧΗ ΔΙΠΥΡΩΜΕΝΗ  

Προσωπικό σχόλιο:

ΠΗΓΑΙΟΣ ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΤΙΧΟΥΣ ΕΚΦΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΛΥΡΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΟΥ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΗ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ ΠΙΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ.