ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ «ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ», ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΝΤΕ. Αναδημοσίευση από ΚΟΜΙΑΝΟΣ ΠΙΠΗΣ, comianos.wordpress.com

1 ΦΩΝΗ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

«ΚΑΠΟΤΕ…ΚΑΙ ΤΩΡΑ». ΠΕΜΠΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010, του Θανάση Παντέ.

Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο

Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδισμα των πουλιών, ν νοιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζίπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ…των 3000 κυβικών.

Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε για δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.

Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και…ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα.

Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και..αρρωσταίνουμε.

Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, Σήμερα κλειδαμπαρωνόμστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανένα μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός είτε είναι κακός.

Κάποτε ξυπνάγαμε πρωϊ την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σ’ημερα δεν πάμε γιατί είναι… μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.

Κάποτε είχαμε δύο τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδοιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.

Κάποτε μαζευόμαστε όλη η οικογένεια γύρω από το Κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμαστε ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο κάθε ένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…

Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντςίδη. Σήμερα μας ξεκουφαίνει ο…Μακρόπουος.

Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με την φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.

Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ,ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.

Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψιθυρίζουμε ένα  ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάϊ, στο Μαρόκο και στο Μέξικο. Και ονειρευόμαστε ταξείδια στο Θιβέτ.

Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε.» Έκανα λάθος» . Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»….

Κάποτε νοιαζόμαστε για τον γείτονα σήμερα τσαντιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.

Κάποτε ζούσαμε με τον μισθό μας. Σήμερα ζούμε από τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.

Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο. Μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.

Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.

Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.

Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.

Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.

Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα…

Αυτό το κάποτε το έλεγαν Ζωή…

*********

Κάποτε όλα αυτά, αλλά τώρα;

Τι γίνεται τώρα που έχουν όλα αλλάξει και έχουν χάσει το χρώμα και το άρωμά τους ;

ΠΕΡΙΤΤΟ να πω ότι τα «κάποτε» αυτά που αλιεύτηκαν στο διαδίκτιο είναι από αυτά που ενθαρρύνω και αποδέχομαι ανεπιφύλακτα.

ΤΩΡΑ το στοίχημα για την ζωή είναι άλλο  βέβαια.

Η ΖΩΗ παραμένει το μεγάλο ζητούμενο για όλους μας και κάθε στιγμή.

Η ΖΩΗ που όσο και αν αλλάζει, δεν παύει να είναι ωραία, όταν μπορεί να γεμίζει με χαρά και ελευθερία.

Πηγή : Εφημερίδα «ΦΩΝΗ». Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010, Θανάσης Παντές.

Αναδημοσίευση από : ΚΟΜΙΑΝΟΣ ΠΙΠΗΣ, comianos.wordpress.com. Είμαι θαυμαστής σου Θανάση Παντέ, και σε συγχαίρω για τις επιλογές σου!!!